Onderweg naar Kopenhagen maken we een tussenstop op het eilandje Ven. Er zijn een drietal kleine haventjes op Ven, wij besluiten om naar de noordkant te gaan. Overigens is dit eiland tegenwoordig Zweeds, dus dat wordt weer vlaggetje verwisselen.

Om 11:00 uur leggen we aan in de haven Norreborg, en gaan om 11:15 uur een kaartje kopen bij de betaalautomaat. Tot onze verbazing staat er op dat kaartje dat het tot 12:00 uur die dag geldig is, en dat ook de code voor het sanitair slechts tot dat tijdstip geldt. Je schijnt dus na 12 uur te moeten betalen voor de komende nacht. We doen of we gek zijn, hangen het kaartje aan de reling en gaanwandelen. Het is een leuk eiland waar de tijd stilgestaan lijkt te hebben. ’s Avonds loopt de havenmeester een aantal keer rond, maar zegt ook niks over ons verlopene kaartje. De sanitair code lijkt inderdaad niet meer te werken als we willen douchen. Gelukkig komt er net iemand uit, zodat we naar binnen kunnen glippen.

Vanuit Ystad gaat de tocht verder naar het westen. We varen door het Falsterbokanaal, waarmee we het westelijke puntje van Zweden afsnijden.

Aan het eind van het kanaal is een jachthaven. We leggen aan en Peter belt naar een jachthaven in Kopenhagen om voor de volgende dag te reserveren. Jammer genoeg blijkt de haven vol te zijn, er zijn dat weekend grote zeilwedstrijden. We kunnen wel voor de 22^e reserveren.

We gooien de plannen dus om en besluiten eerst naar Helsingor in het noorden te gaan om het beroemde kasteel te bekijken, om vervolgens weer naar het zuiden af te zakken om Kopenhagen te bezoeken.

De havenmeester komt een praatje maken en vertelt dat er gratis fietsen te leen zijn. We lenen 2 fietsen en rijden door het bos naar het strand op de zuidpunt van het eiland. Het water is heerlijk koel, het strand ruikt lekker fris.

Op de terugweg doen we boodschappen om te barbecueën.

De volgende dag zijn we laat wakker en besluiten nog een dagje te blijven. Weer lenen we fietsen en gaan we zwemmen, waarna we wederom barbecueën.

Utklippan is de naam van een vuurtoreneiland. Het bestaat uit een Noorder- en een Zuidereiland.

Op het Zuidereiland staan de vuurtoren en een aantal huisjes die vroeger werden bewoond door de vuurtorenwachter. Het Noordereiland omvat een rechthoekig bassin, waar plezierboten aan kunnen leggen. Er zou een havenmeester komen voorde havengelden, maar kennelijk is het hier ook einde van het seizoen, want we zien niemand. De haven ligt eind van de middag wel vol.

Het is een koude dag wanneer we van Kalmar verder trekken naar Kristianopel. Lange broeken en zeilpak gaan aan, Peter zet zelfs zijn muts op.

We kunnen deels zeilen, deels op de motor. Rond de middag komen we aan in het gezellige haventje met de opmerkelijke havenmeester (een soort Quasimodo). Tegen Duitsers die aanleggen waar hij ze wil hebben, schreeuwt hij: waarom luisteren jullie niet naar me, ik zeg toch “hier”?

We trakteren onszelf op fish & chips, lekker stukje vis maar de doperwtjes waren ze vergeten op te warmen.

Kristianopel was vroeger een vesting, de muur staat er nog. Het is nu een piepklein dorpje met houten huisjes binnen een stadsmuur. Net iets groter dan een voetbalveld, er wonen zo’n 80 mensen.

Zondag varen we met stevige wind naar Kalmar, waar we rond de lunch aankomen.

We gaan onder de brug door en moeten daarvoor behoorlijk scherp varen, wat niet meevalt in de af en toe sterk veranderlijke wind. Maar uiteindelijk varen we mooi onder de brug door en kunnen we de haven opzoeken.

Kalmar is een klein stadje, waar we ’s middags rondkijken bij het kasteel en in de kleine straatjes.

Onderweg naar Kalmar gaat het steeds harder waaien en lijkt het ons beter om eerder te stoppen. We varen een diepe inham in richting Monsteras. Het is een goedkope haven, echter zonder douche.

In het dorp, dat niet veel voorstelt, is wel een System Bolaget. Dit geeft ons de gelegenheid om onze wijnvoorraad weer wat aan te vullen.

Zaterdag blijven we nog een dagje liggen vanwege de harde wind. In het dorp is echter alles gesloten, er valt niets te beleven. Een voordeel: het informatiekantoor waar we moeten betalen is ook gesloten, waardoor we de 2^e nacht gratis liggen.

Met een stevige wind varen we dinsdag naar Öland, waar we een plek vinden in de bijna uitgestorven haven van Byxelkrok. Het is een gezellig dorpje, waar de oude vissershuisjes zijn omgetoverd tot winkeltjes en cafeetjes. Kneuterig-toeristisch!

We blijven hier een paar dagen liggen in verband met de harde wind. De boot krijgt weer eens een poetsbeurt, van binnen en van buiten.

Donderdag maken we een fietstocht van 42 km langs de noordkant van het eiland. Het was zwaar trappen over de onverharde bospaadjes!

Toen we bij vuurtoren Lange Erik kwamen bleek deze gesloten, waarschijnlijk eind van het seizoen. Aan de oostkant van het eiland picknicken we op het strand en doen een poging om te zwemmen. Peter duikt even onder, bij mij komt het water niet verder dan de rand van mijn broek.

Verder op de route lag nog een Viking nederzetting waar we even hebben rondgewandeld.

Maandag hebben we een rondje Gotland gepland, niet met de boot maar met een huurauto.

We moeten de auto ophalen bij het vliegveld van Visby, dat met de fiets makkelijk te bereiken is vanuit de haven. Volgens Google Maps is de route “grotendeels vlak”. Behalve daar waar het niet vlak was, daar moesten we halverwege de helling afstappen, hijgend als een molenpaard.

We rijden rond een groot deel van de noordpunt van het eiland, over kleine weggetjes. De route gaat door het bos en langs de kust. Als eerste stoppen we bij het schitterende haventje van Lickershamn, waar we onszelf trakteren op koffie en een kaneelbroodje. Jammer dat we morgen gepland hebben om verder te trekken naar het vaste land, anders was dit nog een leuk alternatief geweest voor Visby.

We kijken uitgebreid bij raukas, natuurlijke steenkolommen van metershoog en een oude grafheuvel in de vorm van een schip, wandelen door een kalksteengroeve en bij een kloosterruïne.

Zaterdag wandelen we door de oude hanzestad Visby, een geheel ommuurde stad met veel middeleeuwse gebouwen en kerken. Van deze kerken zijn de meeste tot ruïnes vervallen. Slechts één kerk is nog intact.

Zondag willen we gaan fietsen, maar eerst brengen we een bezoek aan de botanische tuin. Dit neemt echter zoveel tijd in beslag, dat we de fietstocht afblazen en alleen nog naar de supermarkt gaan.

Maandag hebben we een auto gehuurd om een rondje Gotland te doen, niet met de boot maar over land.