We moeten op tijd op pad om de stroom naar Cuxhaven mee te pakken. Rond 8:30 uur zou ideaal zijn, maar aangezien onze buren al om 8:00 uur weg willen gaan we met hen mee de sluis door. De pleziervaart wordt apart geschut in de “kleine” sluis, die echter nog behoorlijk groot is. We kunnen in alle rust vastleggen, de schutting duurt behoorlijk lang. Wanneer we de sluis uit komen loopt de stroming al de goeie kant op. Op het voorzeil worden we zo naar Cuxhaven geblazen.

In april hoorden we op Helgoland van een Nederlander dat hij speciaal naar Cuxhaven ging om een schnitzel te eten in het havenrestaurant, “zo groot dat hij nauwelijks op je bord past”! Dat willen wij natuurlijk ook, dus een tafel gereserveerd in het restaurant. We bestellen de beroemde schnitzel, met als voorafje bruschetta met garnalen en zalm. We moeten lang wachten op ons eten, en tot onze verbazing komen ze het voorgerecht en het hoofdgerecht tegelijk brengen. Dit is niet wat we willen, we laten het voorgerecht weer weghalen. De schnitzel is ook niet wat we ervan hadden verwacht, twee stukjes vlees kleiner dan je handpalm per bord. Bovendien is het eten niet warm. We zijn zo beduusd dat we daar niks van hebben gezegd stom genoeg. Gelukkig staat het voorgerecht niet op de rekening, en ze bieden ons een nagerecht of nog een drankje aan van het huis. Daar hebben we geen zin in, we gaan onze frustratie wel wegdrinken op de boot..

De volgende dag blijven we in Cuxhaven, het waait voor ons te hard om te vertrekken. We wandelen langs de pier waar we een mooi uitzicht hebben op de Elbe. Er staat een fraaie oude semafoor waarop je de windrichting en –kracht ziet op Borkum en Helgoland.

We staan om 6:00 uur op, pleziervaartuigen mogen zodra de zon opkomt door de sluis en het kanaal op. Er liggen al een paar jachten te wachten, als zij erin mogen willen we ook aansluiten. We zijn echter net te laat, de sluiswachter gooit de lichten op rood als we komen aanvaren. Maar even wachten op de volgende schutting dus. We mogen aansluiten achter een paar grote zeeschepen, tegelijk met nog een aantal zeilboten. Het van de boot afspringen gaat moeizaam, de vlonders met rubber matten liggen erg laag.

Na het schutten begint de lange tocht naar Brunsbüttel, 100 kilometer op de motor, we zullen er rond 19:00 uur aankomen. Het is op het kanaal een stuk drukker dan op de heenweg. We moeten zelfs nog even wachten bij een uitwijkplaats voor een groot schip met windmolen wieken. Het kanaal is lang maar het lijkt alsof je door een groot bos vaart, met af en toe zeer hoge bruggen.

In Brunsbüttel leggen we aan in het piepkleine haventje direct naast de sluis. Het is een imposant gezicht om de enorme zeeschepen zo langs de haven te zien schuiven op weg naar de sluis.

We zeilen heerlijk naar Holtenau, waar de ingang van het Kielerkanaal zich bevindt.

Aan de kade naast de sluis mag je aanleggen om te overnachten. We doen boodschappen bij de Rewe, eindelijk komen we prijzen tegen die we begrijpen: druiven voor €2,50, wijn voor €9,99. Niks meer omrekenen, en niet meer zo duur als in Scandinavië.

Het is ’s avonds nog prachtig weer, op de boot zitten we heerlijk in de luwte als we de barbecue maar weer eens aansteken. Een lekker zalmpje, maiskolven en broodjes. En natuurlijk wijn, misschien wel iets te veel.

Morgen moeten we weer op tijd op om door de sluis te gaan, dus vroeg naar bed.

Berlijn is ongeveer twee uur rijden vanaf Ueckermünde. Doordat Tim met de auto is gekomen, hebben we vervoer. Super handig.

We brengen een bezoek aan deze indrukwekkende stad.

Wat staat er allemaal op het programma? De Brandenburger Tor, het Holocaust monument en Checkpoint Charlie. De laatste twee maken veel indruk, vooral de fototentoonstelling bij het Checkpoint. We wandelen langs grootse gebouwen.

Na het bezoek aan Berlijn gaan we in Ueckermünde uit eten. We hebben niet gereserveerd, want er zijn nog maar weinig toeristen (sorry Peter, dat we niet naar jou geluisterd hebben!). Het ene restaurant na het andere zit vol of is gesloten. Gelukkig kunnen we in het hotel terecht, waar we genieten van asperges met schnitzel.

’s Avonds leren we Jacklyn jokeren, het is erg gezellig.

Zondag is het weer tijd om verder te gaan, Tim en Jacklyn vertrekken met de auto naar Italië en wij gaan richting Polen.

Rond de lunch komen Tim en Jacklyn aan in Ueckermünde, voor een bezoek van 3 dagen.

We verkennen samen het dorpje, en kunnen voor het eerst buiten eten. Gezien de weersverwachting besluiten we vrijdag na de lunch een zeiltochtje te maken en zaterdag naar Berlijn te gaan.

We varen verder naar het stadje Usedom, gelegen aan een klein meertje, de Usedomer See. Er is een smalle toegang tot het meertje, slechts 40 meter breed, waar je in het midden net genoeg diepte hebt om te varen. De dieptemeter kreeg het op zijn heupen en bleef maar piepen. Met samengeknepen billen varen dus, en goed op de weinige boeien afvaren. Gelukkig liepen we nergens vast.

In Usedom is een mooie wandeling van 10 km uitgezet rondom het meertje, waarbij je bij de toegang van het meer overgezet zou worden door een veerman. Deze moet dan worden gebeld. Hij bleek echter ziek te zijn, dus na zes kilometer maar weer teruggelopen via dezelfde weg.

’s Middags varen we naar Ueckermünde, waar we met Tim en Jacklyn hebben afgesproken.

De volgende morgen is er geen wind, dus op de motor naar Wolgast. We vertrekken vroeg, het is nog stil en een beetje heiig op het water. Het wordt een prachtige tocht over de Greifswalder Bodden

Onderweg naar Wolgast leggen we aan in Peenemünde. In Nazi Duitsland werden hier V1 en V2 rakketten ontwikkeld en getest. Dit was een zeer uitgestrekt gebied, misschien wel het grootste onderzoekcentrum ter wereld in die tijd. Er staat nog een V2 raket en een lanceerinstallatie met een V1. Erg indrukwekkend om een bezoek aan te brengen.

In de haven ligt ook nog een Russische onderzeeër van later datum.

Omdat de brug bij Wolgast pas om 17:45 open gaat, passen we onze snelheid drastisch aan. Direct na de brug leggen we aan de stadskade aan.

De brug over de Strelasund wordt maar een paar keer per dag bediend, het is zaak om er om 8:20 te zijn. Aangezien we de afgelopen dagen hebben uitgeslapen is het voor ons doen dus vroeg dag.

De komende dagen varen we verder door het fraaie Boddengewässer, over meren en rivieren.

Na een heerlijke zeiltocht komen we vroeg aan in Lauterbach, waar we een leuke wandeltocht door het bos maken.

Zoals gezegd blijven we een aantal dagen in Stralsund, vanwege de voorspelde harde wind.

Dat geeft ons de gelegenheid om het huishouden (of eigenlijk dus boothouden) te doen, en de was in de machine te gooien.

Stralsund is een schitterende Hanzestad, met grote gebouwen van baksteen met fraaie ornamenten. Deze stijl heet de baksteengotiek, die komen we in meer plaatsen tegen (onder andere ook in Lübeck). Verder zijn er ook veel mooie kleurige gevels. Een gezellige leuke stad om te verblijven, met een goed winkelaanbod.

We bezochten er het schitterende Ozeaneum, met veel informatie over dieren en planten rond de Oostzee, en grote aquaria. Om zes uur werden we het museum uitgezet, we waren er al twee en een half uur bezig. Een welbestede middag.

Zaterdagmiddag gaat de wind eindelijk liggen, zondag gaan we verder.